Yine zevrak-ı derûnum kırılup kenâre düşdi [Şeyh Gâlib]

1. Yine zevraḳ-ı derûnum ḳırılup kenâre düşdi
Ṭayanur mı şîşedür bu reh-i sengsâre düşdi

2. O zamân ki bezm-i cânda bölüşildi kâle-i kâm
Bize ḥiṣṣe-i muḥabbet dil-i pâre pâre düşdi

3. Gehi zîr-i serde desti ki ayaġı ḳoltuġında
Düşe ḳalḳa ḫaste-i ġam der-i luṭf-ı yâre düşdi

4. İrişüp bahâra bülbül yeŋilendi ṣoḥbet-i gül
Yine nevbet-i taḥammül dil-i bî-ḳarâre düşdi

5. Ser-i burc-ı ʻârıżında göŋül oldı ḫâle mâil
Baŋa kendi ṭâliʻimden bu siyeh sitâre düşdi

6. Süzilüp o çeşm-i âhû didi zevḳ-ı vaṣla yâhû
Bu degildi niyyetüm bu yolum intiẓâre düşdi